Ísland er frjálst, meðan sól gyllir haf ?

Þjóðarstolt, hvað er þjóðarstolt, afhverju finnum við fyrir þessu, hvenær og hvað erum við svona stolt af.

Við erum sífellt að biðja um staðfestingu. Staðfestingu og viðurkenningu. Viðurkenningu á því að við séum hérna til og getum hjálpað öðrum, viðurkenningu á því að við séum til í þessum stóra heimi og getum skipt máli.

Ísland sé frjálst, meðan sól gyllir haf, er eitthvað til í þessari frægu ljóðlínu?
"Ísland er ekki lítið land, það er stórasta land í heimi." - sagði Dorrit nýja forestafrúin okkar. Ég brosi alltaf þegar þetta er spilað í fjölmiðlum og get svo sannarlega verið sammála henni. Þegar við fengum sjálfstæðið iðaði fjöldinn af montni, sjálftrausti og öryggi um að við værum loks viðurkennd sem sjálfstæð þjóð í þessum heimi. Þetta "stórasta land í heimi" var komið til að vera og ætlaði að, jaaa sigra heiminn?

Við sameinumst þegar vel gengur, en þegar illa gengur hugsar hver um sjálfan sig og eigingirnin blossar upp. Þetta er eitthvað sem er innprentað í marga. " fnuss, ég hugsa um mig sjálf"

Með árunum fer ég að bera meiri virðingu fyrir landinu okkar, sögunni okkar sem er varðveitt vandlega og er mikil. Menningunni okkar sem er sér á báti, gildin sem eru gamaldags og verður vonandi haldið í sem lengst, fólkið sem er duglegt og hraust, og síðast en ekki sýst fallega fallega umhverfið sem verður fallegra og fallegra með hverjum mánuðinum sem maður er á lífi. Það er ástæða fyrir því að Gunnar á Hliðarenda hlýddi ekki skipun um að yfirgefa Island í Njálu.  "Fögur er hlíðin svo að mér hefir hún aldrei jafnfögur sýnst, bleikir akrar en slegin tún, og mun eg ríða heim aftur og fara hvergi."  sagði kappinn og stóð við það.

En það sem mér finnst mest skemmtilegast við Ísland er hversu það kemur manni á óvart.  Ég er ekki hrifin af kuldanum sem er hérna á landinu, en á vissan hátt finnst mér orðið gaman af breytileika veðursins. Fyrir hádegi er sól og eftir hádegi er stórhríð og um kvöldið eru norðurljós í logni og fallegu vetrarveðri. Ég las fréttirnar í dag og fattaði á hversu yndislega miklu ævintýra landi við búum á.

Lögreglan í Þingeyjarsýslum og Umhverfisstofnun hvetja fólk einkum í dreifbýli til þess að hafa allan vara á þegar það er á ferð útivið. Þessi dýr eru stórhættuleg. Þótt þau virðist klunnaleg geta þau hlaupið hraðar en nokkur manneskja, ekki síst ef þau eru hungruð.

Já það er verið að vara fólk við ísbirnum á landinu. Hversu dásamlega klikkað er það að búa á þessu landi.

Ég er að reyna líta björtum augum á fjárhaglega erfiðleika Íslands og segja að sumir hafa mjög gott af henni. Draumur minn um að sjálfsþurftabúskapur sé tekin upp að nýju á auknum stíl kemur upp í hugann Það er aldrei hægt nema að vissu leyti í dag reyndar.
Ég vildi óska að ég kynni hannyrðir og mundi sauma föt á mig og börnin, og gæti ræktað allt mitt grænmeti og búið til ost og átt kú og hænu og kynni á jurtir.  Ég ætti kannski bara að gerast bóndi og taka mig á orðinu. Nei það er auðvelt að keyra bara bílinn í Nettó og KAUPA þetta. En ég væri alveg til í að þetta væri tekið upp í auknum stíl og já jafnvel að fólk gefi bara skít í hvað allt er orðið dýrt og segji "fnuss ég sé bara um mig sjálf" og rækti rabbabara í garðinum og fái sér annaðslagið ókeypis rabbabaragraut í matinn:)


Frá einni sem þykist vilja vera bjartsýnni um kreppuna og sér hvað Ísland er skemmtilegt land stundum:)

Athugasemdir

[Anna Einarsdóttir, 31.1.2010 kl. 12:03]

Mér fannst gaman að lesa þennan pistil.  Takk.

[Hallgrímur Óli Helgason, 31.1.2010 kl. 19:44]

Góður pistill